โดยทั่วไปเป็นที่ทราบกันดีว่า พระเจ้าอเล็กซานเดอร์มหาราชเป็นผู้ริเริ่มการปั้นพระพุทธรูปขึ้น จากการที่เข้ามาทำสงครามขยายอาณาเขตถึงอินเดีย และได้เป็นพันธมิตรกับแคว้นคันธารราษฎร์ เมื่อประมาณพุทธศักราช ๒๐๐-๓๐๐ ตรงกับรัชสมัยของพระราชบิดาของพระเจ้าอโสกมหาราช การปั้นรูปเหมือนเพื่อเป็นตัวแทนของพระพุทธเจ้าจึงเริ่มอยู่ในใจของชาวอินเดีย แต่ก็ไม่แพร่หลาย แม้แต่ในสมัยพระเจ้าอโสกมหาราช ก็ไม่ทรงปั้นพระพุทธรูปแต่อย่างใด เนื่องจากในสมัยท่านยังมีพระอรหันตเจ้าผู้รอบรู้ในพระธัมมวินัยอยู่เป็นอันมาก หมู่ชนทั้งหลายจึงทราบว่าการปั้นพระพุทธรูปนั้น ไม่เป็นตัวแทนของพระพุทธเจ้าได้เลย
ครั้งเมื่อพระพุทธองค์ยังทรงพระชนม์อยู่ ได้ตรัสปัจฉิมโอวาทดังนี้
โย โว อานนฺท มยา ธมฺโม จ วินโย จ เทสิโต ปญฺญตฺโต โส โว มมจฺจเยน สตฺถา.
อันมีความหมายว่า พระพุทธวจนะ (พระธัมมวินยะ) คือ พระศาสดาของเธอในกาลล่วงไปแห่งตถาคต
จะเห็นได้ว่า พระพุทธองค์ไม่เคยทรงตรัสว่าพระพุทธรูปที่ปั้นขี้นมาจะเป็นตัวแทนของพระองค์
พวงดอกไม้ เพื่อสักการะพระพุทธองค์ |
เครื่องประดับอันวิจิตรเพื่อบูชาพระพุทธองค์ |
ตรงกลางแทนพระอาทิตย์ ล้อมรอบด้วยหมู่ดาว สัญลักษณ์นี้หมายถึงจักรวาล พระสัพพัญญุตญาณไม่สิ้นสุด ดุจดังจักรวาลไม่มีที่สิ้นสุด |
ดอกไม้เพื่อบูชาพระพุทธองค์ |
พวงดอกไม้เพื่อบูชาพระรัตนไตร |
ชาวพุทธเราควรช่วยกันดูแลพุทธสถาน
ในต่างประเทศหาชาวพุทธได้ยาก
ควรสนใจดูแล
พุทธสถานจะอยู่ต่อไปให้รุ่นลูกหลานได้มีโอกาสได้ไปสักการะ
สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ