จิตเป็นพระวินัย
จิตเป็นพระสุตตันตะหรือพระสูตร
จิตเป็นพระอภิธรรม
เพราะทุกอย่างมาจากจิต ๑ ใน ๑๒๑ ถ้าเป็นพระพุทธเจ้าคือ จิต ๑๒๑ เจตสิก ๕๒ รูป ๒๘ นิพพาน ๑ ทั้ง ๔ อย่างนี้คือพระพุทธวจนะ พระพุทธวจนะคือแก่นแท้ของพระพุทธศาสนา
จิต ๑๒๑ เจตสิก ๕๒ รูป ๒๘ นิพพาน ๑ ออกมาเป็นพระวินัย ๒๑,๐๐๐ พระธรรมขันธ์
จิต ๑๒๑ เจตสิก ๕๒ รูป ๒๘ นิพพาน ๑ ออกมาเป็นพระสุตตันตะ ๒๑,๐๐๐ พระธรรมขันธ์
จิต ๑๒๑ เจตสิก ๕๒ รูป ๒๘ นิพพาน ๑ ออกมาเป็นพระอภิธรรม ๔๒,๐๐๐ พระธรรมขันธ์
คำว่าพระพุทธเจ้าคือ จิต ๑๒๑ เจตสิก ๕๒ รูป ๒๘ นิพพาน ๑ นี่คือพระพุทธวจนะ ทั้งหมดที่พระพุทธองค์ทรงเทศนา
พระพุทธเจ้าแต่ละพระองค์ทรงแสดงพระสุตตันตะมากหรือน้อย ไม่เหมือนกัน แต่ทั้งหมดมาจากจิต เจตสิก รูป นิพพาน
อ่านพระไตรปิฎกที่แปล อ่านเหมือนรู้แต่ไม่รู้ คือรู้แบบไทยๆ เมื่อรู้แบบไทยๆ ก็ยกภาษาไทยขึ้นมาสาธยาย (คือเอามาท่องกันทั่วไปในปัจจุบัน จะมีความเข้าใจผิดว่าภาษาแปลเป็นพระพุทธวจนะ) ไม่สามารถเข้าถึงธรรมะได้ เมื่อไม่เข้าใจถึงพระพุทธวจนะที่แท้จริง ทำให้เรานึกว่าเราเข้าใจ ก็ฌานแปลว่าเพ่ง คนก็เพ่ง สัตว์ทั้งหลายเขาก็เพ่ง นี่จะเป็นความหมายว่าเราเข้าใจเป็นธรรมะได้อย่างไร เราเป็นคนไทยก็ต้องอ่านภาษาไทย ยกจากภาษาไทยเข้าสู่พระพุทธวจนะอีกชั้นหนึ่ง เมื่อเราอ่านภาษาไทย เราต้องมีพื้นภาษาอภิธรรมกึ่งภาษาไทยก่อน เราต้องมีอภิธรรมแบบเรา อภิธรรมภาษาไทยและอภิธรรมแบบพระพุทธวจนะต้องไป ๒ อย่าง จนกว่าเราเข้าใจแล้วจึงจะเป็นภาษาพระพุทธวจนะได้
จิต
๑๒๑ เจตสิก ๕๒ รูป ๒๘ นิพพาน ๑ หรือเรียกอีกอย่างว่าปรมัตถธรรม (ซึ่งเป็นพื้นฐานของอภิธรรม) จะนำมาใช้พิจารณาจำแนกในรายละเอียดลงไปอีก
จนในที่สุดจะสลายความเป็นอัตตาไปสู่อนัตตา ไม่มีบุคคลตัวตนเราเขา การสลายความเป็นอัตตาไปสู่อนัตตานี้จำเป็นต้องใช้ความรู้ทางปรมัตถธรรมเป็นอย่างยิ่ง เพื่อทำให้ภาษามคธเข้าสู่ธรรมะของพระพุทธองค์
เป็นภาษาธรรมะ เป็นพระพุทธวจนะ ที่ล้วนเป็นไปเพื่อสำเร็จ “พระอรหันต์” ทั้งสิ้น
เพราะพระพุทธดำรัสมาจากมหากิริยาจิต เกิดจากความตรัสรู้ ของ พระพุทธเจ้า เราจึงจำเป็นต้องท่องจำจิต เจตสิก รูป และสิกขาปรมัตถธรรมเพื่อความเข้าใจอย่างถ่องแท้
 |
| รูปสลักระหว่างเสาหิน ที่เลือนมาก ต้องใช้กำลังของกล้องที่มีความคมชัดสูง |
 |
| ถ้าใครมีโอกาสได้ไปสักการะกรุณาอย่าเผลอเหยียบ ถ้าจะช่วยถ่ายรูปด้วยกล้องคมชัดสูงมาให้ก็จะขอบคุณมาก |
 |
| ยังสลักไม่เสร็จ |
 |
| หมู่ถ้ำด้านขวา |
 |
| ด้านขวาของถ้ำหลัก เป็นหมู่ถ้ำที่เป็นกุฏิ |
 |
| มีช่องเก็บของ |
 |
| เช่นกัน เป็นช่องสำหรับเก็บของ |
สำหรับที่ถ้ำเบดซานี้เป็นโชคดีที่ทางการอินเดียยังปิดทำเพื่อทำการบูรณะ ถ้ำพุทธอื่นๆ บริเวณนี้พบการขีดเขียนเต็มไปหมด ให้รู้สึกหดหู่ใจ เนื่องจากไม่ใช่สถานที่ของศาสนาเขา เขาก็ไม่สนใจ
ชาวพุทธเราควรช่วยกันดูแลพุทธสถาน
ในต่างประเทศหาชาวพุทธได้ยาก
ควรสนใจดูแล
พุทธสถานจะอยู่ต่อไปให้รุ่นลูกหลานได้มีโอกาสได้ไปสักการะ
สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ
(ควรอ่านตามลำดับตั้งแต่โพสต์แรก มิฉะนั้นท่านอาจสับสนและไม่เข้าใจ)
(ควรอ่านตามลำดับตั้งแต่โพสต์แรก มิฉะนั้นท่านอาจสับสนและไม่เข้าใจ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น