หมู่ถ้ำเบดซา Bedsa Caves ตอนที่ ๓

พระวินัยมีอยู่ในทุกธรรมขันธ์ เช่นจิตมี ๑๒๑ ภวังคะ ภวังคจิตที่ ๑ คือ โสมะนัสสะสะหะคะตัง ทิฏฐิคะตะสัมปะยุตตัง อะสังขาริกังกามาวะจะระ อะกุสะละโลภะมูละจิตตัง จะไปสะสมรวมกันเรียกว่าภวังคะ  เป็นจิต ๑ ภวังคะ โดยไม่ไปปะปนกับภวังคจิตที่ ๒ คือ โสมะนัสสะสะหะคะตัง ทิฏฐิคะตะสัมปะยุตตัง สะสังขาริกังกามาวะจะระ อะกุสะละโลภะมูละจิตตัง ภวังคจิตที่ ๑ มีขอบเขตหรือมีวินัยเฉพาะของตนเอง ดังนั้นคำสอนคือพระพุทธวจนะ ใน ๘๔,๐๐๐ พระธรรมขันธ์ มีพระวินัยอยู่ทั้งสิ้น

สำหรับพระวินัย ๒๑,๐๐๐ พระธรรมขันธ์ (ซึ่งคนโดยมากเข้าใจผิดว่าพระวินัยคือศีล ๒๒๗ ศีล ๓๑๑ .......ตอนนี้ขอให้ทำความเข้าใจใหม่ว่าพระวินัยคือ ๒๑,๐๐๐ พระธรรมขันธ์)คือข้อควรปฏิบัติ เป็นผล เป็นชีวิตประจำวันของคนเรา ซึ่งไม่เหมือนกับพระอภิธรรม เป็นเหตุ ไม่อิงกับบุคคลแต่อิงกับการทำงานของจิต เจตสิก รูป (ซึ่งจะได้อธิบายต่อไป) คำสอนคือพระพุทธวจนะ ๘๔,๐๐๐ พระธรรมขันธ์ แบ่งเป็นพระวินัย ๒๑,๐๐๐ พระธรรมขันธ์  พระสุตตันตะหรือพระสูตร มี ๒๑,๐๐๐ พระธรรมขันธ์ และพระอภิธรรม มี ๔๒,๐๐๐ พระธรรมขันธ์

จะเห็นได้ว่าวินัยมีความหมายได้หลายนัย จึงเรียกว่า วินัย และเพราะวินัยคือการฝึกฝนอบรมกายและวาจา จึงเรียกว่าวินัย

ถ้ำนี้เต็มไปด้วยสัญลักษณ์ ในทุกสัญลักษณ์มีพระวินัยแทรกอยู่

ไม่ควรตีความโดยเปรียบเทียบกับวัฒนธรรม ประเพณี หรืออิงตามคำสอนของศาสนาอื่นจะเกินขอบเขตคือเกินพระวินัย

ไม่ควรตีความโดยไม่มีพื้นความรู้ เพราะนั่นเท่ากับท่านไม่มีวินัย

ทุกสิ่งที่ท่านทำหากไม่มีวินัย ย่อมเกิดอกุสลจิตเป็นบาปกรรม ทำให้ตกต่ำ ในบั้นปลายอาจไปสู่อบายภูมิ

ชาวพุทธเราควรช่วยกันดูแลพุทธสถาน

ในต่างประเทศหาชาวพุทธได้ยาก

ควรสนใจดูแล

พุทธสถานจะอยู่ต่อไปให้รุ่นลูกหลานได้มีโอกาสได้ไปสักการะ

สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ
(ควรอ่านตามลำดับตั้งแต่โพสต์แรก มิฉะนั้นท่านอาจสับสนและไม่เข้าใจ)